Rogier Vegter is recent gestart als CEO van Fysiogroep Nederland, een benoeming door de Consumer Goods & Retail practice van Ebbinge. Een groep van 8 regionale praktijken, met ruim 120 locaties en bijna 1000 medewerkers, die zich verenigen om samen te bouwen aan vooruitstrevende en toekomstbestendige zorg. Rogier neemt ons mee in hoe hij zijn eerste 100 dagen heeft ervaren.

Wat viel je het meeste op tijdens je eerste dag?
Wat opviel, is dat het er bij Fysiogroep Nederland prettig informeel aan toe gaat, daar houd ik van. Het is niet zo dat ik alle medewerkers op mijn eerste dag heb gezien, want we hebben vele regionale bedrijven. Je loopt niet door één gebouw, je moet door het hele land lopen om iedereen te zien. De rode draad is wel: overal waar ik kom tref ik gepassioneerde en geïnteresseerde mensen.

Wat trok jou in dit bedrijf en in deze rol aan?
Dat ik bij een marktleider mag werken die zo’n belangrijk deel van de zorgsector vertegenwoordigt. En dat ik als CEO mijn steentje mag bijdragen aan transitie in de zorg. Want de zorgbehoefte en -vraag nemen toe, evenals de bijbehorende zorgkosten. En het aantal beschikbare medewerkers houdt daar geen gelijke pas bij. Hoe ga je daar toekomstbestendig mee om? Fysiotherapie kan daarin een hele belangrijke rol spelen.

Een voorbeeld: we geven in Nederland miljoenen per jaar uit aan operaties van zogeheten ‘etalage benen’ (claudicatio). De klacht kun je vaak net zo goed of beter behandelen via de fysiotherapeut dan via een operatie. Maar een operatie wordt vergoed, de fysiobehandeling niet. Het systeem van basis- en aanvullende verzekering in combinatie met een eigen risico dwingt helaas vaak af dat keuzes gemaakt worden die veel geld kosten en minder effectief zijn, maar wel vergoed worden aan de cliënt, in plaats van een andere methodiek die beter én goedkoper is, maar niet vergoed wordt. Daarin is nog werk te verrichten, want er zijn diverse vergelijkbare voorbeelden. Denk bijvoorbeeld aan meniscusoperatie. Zelfde verhaal.

En misschien wel het allerbelangrijkste: de vergoedingen van de zorgverzekeraars zijn zó bepalend dat de zorgverleners aan de behandeltafel daar de dupe van zijn. In de fysiotherapie werken enorm gepassioneerde professionals, maar er is al 16 jaar geen cao. Die mensen verdienen betere arbeidsvoorwaarden, maar met de huidige lage tarieven van  zorgverzekeraars is dat niet mogelijk. Daar wil ik echt mijn schouders onder gaan zetten.

Wat is het verschil met je vorige werkgever?
Ik heb hiervoor in de kinderopvang gewerkt, en ik zie vooral veel overeenkomsten. Maar om een verschil te noemen: het vakgebied fysiotherapie is veel meer versnipperd dan de kinderopvang; daar zie je meer grotere spelers. Hierdoor is die branche al verder in zijn professionalisering. Omdat ik nu de marktleider vertegenwoordig, merk ik dat ik op landelijk niveau zaken in beweging kan zetten. In goed gesprek met bijvoorbeeld verzekeraars wil ik kijken hoe we zaken kunnen verbeteren voor de zorgvraag die er op ons afkomt.

‘De vergoedingen van zorgverzekeraars zijn zó bepalend dat zorgverleners aan de behandeltafel daar de dupe van zijn’

Welke gewoontes heb je kunnen/mogen/moeten doorbreken?
De regionale praktijken van FGN hebben heel veel dingen goed gedaan om te komen waar ze nu zijn. Dus opleggen dat gewoontes moeten worden doorbroken wil ik zeker niet doen. Wanneer we verder gaan groeien en ontwikkelen, veranderen bepaalde gewoontes vanzelf. Dat moet vanuit de medewerkers zélf komen. Mijn rol is om mensen te helpen inzien dat bepaalde gewoontes dan zullen moeten gaan veranderen.

Welke impact heb je in de eerste 100 dagen kunnen maken bij dit bedrijf?
Zou je dat binnen de organisatie vragen, dan denk ik dat ze zeggen dat ik de medewerkers voorop zet. De medewerker staat voor mij altijd op nummer 1, 2 én 3. Zonder medewerkers immers geen cliënten. Dat betekent onder meer een prettig werkklimaat voor de medewerkers, oog voor hun ontwikkeling, maar ook aandacht voor verzuim en verloop. Wat kun je als organisatie toevoegen om de medewerker nog meer in zijn kracht te zetten? Daar stel ik al vanaf dag één vragen over. Ik blijf mezelf als een langspeelplaat herhalen!

Wat heb je in de eerste 100 dagen geleerd bij Fysiogroep Nederland?
Ik zie nog veel meer dan verwacht hoe enorm belangrijk fysiotherapie is voor heel Nederland, de maatschappij en voor het individu. Vaak denken mensen dat je naar de fysiotherapeut gaat als je een blessure of last van je rug hebt. Maar een fysiotherapeut doet zoveel meer. Hij begeleidt bijvoorbeeld mensen met Parkinson of artrose, of mensen die kanker hebben of COPD. De fysiotherapeut speelt een belangrijke rol bij het fit ingaan van operaties, in het herstel van mensen en het weer meedoen in de maatschappij. Dat maakt echt het verschil. Ik heb veel respect voor de mensen die in deze sector werken.

‘Hoe maak je de draai naar passende, betaalbare en toegankelijke zorg die ook nog eens toekomstbestendig is?’

We leven momenteel in een digitaal veranderende wereld. Hoe komt digitalisering terug in jouw rol?
Dataverzameling, -vastlegging en analyse wordt steeds belangrijker, zoals in elektronische patiëntendossiers. Die data helpen ons bepaalde trends en ontwikkelingen te zien, die heel waardevol kunnen zijn voor ons, verzekeraars en de overheid. En waarop beleid kan worden gemaakt. Voor de Fysiogroep willen we voor eind van dit jaar allemaal hetzelfde elektronisch patiëntendossier gebruiken, zodat we data met elkaar kunnen vergelijken.

Ook E-health is belangrijk. Dat gaat bijvoorbeeld over monitoring van het lichaam via gezondheidsapps. Op basis van die gegevens kun je een cliënt beter en anders helpen. Maar het gaat ook over het begeleiden op afstand, waarbij de fysiotherapeut via het scherm aanwijzingen geeft bij oefeningen of coacht op afstand. Dat deden we veel in coronatijd, maar is nu weer weggezakt. Dat zie ik graag terugkomen, zodat we meer cliënten ook via digitale middelen kunnen helpen.

De eerste 100 dagen zitten erop, what’s next? Wat is je droom/visie binnen dit bedrijf?
Dat gaat aan de ene kant over de medewerkers: ik wil ervoor zorgen dat fysiotherapeuten graag bij een van onze regionale praktijken willen werken. Dat medewerkers elkaar versterken en zich kunnen blijven ontwikkelen. Dat ze het fijn vinden om deel uit te maken van onze groep. En bovenal dat medewerkers zich gesteund voelen in de veranderingen die de zorg gaat doormaken.

Aan de andere kant gaat het over hoe we die transitie van de zorg goed kunnen aanpakken. Hoe maak je de draai naar passende, betaalbare en toegankelijke zorg die ook nog eens toekomstbestendig is? Als grote organisatie – met regionale en lokale inbedding – kun je daar veel denk- en doekracht in stoppen en daarmee op landelijk niveau impact maken. Kortom: ik wil lokaal en regionaal het verschil maken door nationaal zaken goed te organiseren.

Fotografie: Pieter Bas Bouwman