Het leiderschap van Kees Dekker, CFO bij Royal Koopmans

Wat voor leiderschap verwachten we van een CFO? Lieneke Houwen en Vincent Timmers van Ebbinge spraken met Kees Dekker, CFO bij Royal Koopmans in Leeuwarden. Hiervoor was Kees onder meer SVP Finance bij SHV, CFO bij Nutreco en CFO bij SHV Energy China.

het-leiderschap-van

Vanwaar de overstap van een succesvolle corporate carrière naar een midmarket familiebedrijf?
“Ik heb heel bewust gekozen voor dit bedrijf. Ik heb heel veel gedaan, maar altijd in de financiële hoek. Na een jaar of 15 dacht ik: ik sta nu wel heel ver van de business af. Bij grote organisaties ben je vooral aan het besturen. Ik had zin om weer ‘met mijn voeten in de modder te staan’. Ik had wel een wensenlijstje voor bij welk bedrijf ik dat graag wilde doen. Zo ligt een familiebedrijf mij beter dan een corporate. Het is meer lange termijn, minder waan van de dag en minder oppoetsen van resultaten. Ten tweede wilde ik geen onderdeel meer zijn van een groter concern, maar wel eindverantwoordelijk. Bij Koopmans vond ik dat. Het is een heel oud familiebedrijf, echt Fries ook, maar er is geen familie meer actief in de business. Management en eigenaarschap zijn volledig gescheiden, dat vind ik prettig, want met een DGA heb je toch een heel andere structuur. Ik wilde ook graag werken bij een bedrijf dat ‘iets maakt’, waarde toevoegt. Hier komen de schepen met graan achter de fabriek aan en daar wordt vervolgens meel van gemaakt. We zitten echt in de voedselketen, dat is mooi.

Was die overstap een enorm verschil?
Voor mij niet zo zeer, maar ik moest ze hier wel overtuigen dat ik de juiste man was. Iemand zei letterlijk: ‘oh, jij komt hier zeker het noorden redden en dan een paar commissariaatjes erbij doen’. Ik moest echt laten zien dat ik dit wilde. Het bedrijf is kleiner dan ik gewend ben, maar ik mag me overal mee bemoeien en dat is heel leuk. In China runde het managementteam ook de business, alleen daar zat ik in een groot concern met allerlei rapportagelijnen naar boven. Hier praat ik direct met aandeelhouders en commissarissen. De ene keer ben ik bezig met contracten doorlichten, het andere moment bespreek ik de governance of heb ik het over investeringen in de fabriek. Koopmans is een mooi, oudhollands familiebedrijf met een hoog duurzaamheidsgehalte en doorzettingsvermogen. Een succesvol bedrijf ook, dus het is heel leuk om hier onderdeel van te zijn en impact te maken.

Wat is je meegevallen en tegengevallen?
Wat me meeviel, is de inhoud en de reikwijdte van de functie. Ik doe van alles waar ik in het verleden nooit mee bezig ben geweest. Daar leer ik veel van. Het is heel ondernemend, met het managementteam runnen we de zaak. Wat ik misschien een beetje mis, is het internationale. In China werd ik volledig ondergedompeld in de Chinese cultuur. Die is heel anders dan de westerse, maar ik ontdekte al snel: mensen zijn allemaal hetzelfde. We willen allemaal gerespecteerd worden. En dat pak je in de ene cultuur net wat anders aan dan in de andere. In het westen gaan we met vreemden aan tafel en kunnen we aan het einde van de meeting een deal hebben, dat is een China ondenkbaar. Daar leer je elkaar uitgebreid kennen en moet je eerst samen gegeten en gedronken hebben voordat je over de business praat. Als je eenmaal die goede band hebt, doen mensen heel hard hun best voor je. Dat heet guanxi, daar is niet echt een goede Nederlandse vertaling voor, maar het draait om het opbouwen van een netwerk van wederzijds voordelige relaties. Aan de ene kant geeft het rust dat ik niet meer vliegtuig in, vliegtuig uit ga, maar dat internationale is het enige dat ik een klein beetje mis.

‘Aan de ene kant geeft het rust dat ik niet meer vliegtuig in, vliegtuig uit ga, maar dat internationale is het enige dat ik een klein beetje mis.’

Wat maakt dat dit zo goed bij jou past?
Ik ben een heel toegankelijk type. Het leukste van het werk vind ik de omgang met mensen en dat straal ik ook uit. Het klikt goed, ook met de Friezen. Ik had nog nooit in Friesland gewerkt maar de Friese mentaliteit past mij prima. What you see is what you get, geen opsmuk maar gewoon hard werken en je best doen. Toen ik begon, lag er best nog wat dat opgelost moet worden, dus ik kon direct heel concreet aan de gang. Praktisch dingen oppakken en oplossen, ik denk dat dat ook geholpen heeft. Ik wil onderdeel zijn van het team. Je moet het ook leuk vinden, humor hebben. Ook al is het spannend, ik vind dat je altijd grappen mag maken.

‘Ik wil onderdeel zijn van het team. Je moet het ook leuk vinden, humor hebben. Ook al is het spannend, ik vind dat je altijd grappen mag maken.’

Welke uitdaging kwam je in terecht?
Toen ik begon, zaten we in de nasleep van corona. Wij verkopen enerzijds meel aan bakkers en anderzijds paneermeel, batters en blends via de snack industrie aan horeca. Die laatste markt viel zo goed als weg. Toen dat voorbij was, brak de oorlog in Oekraïne uit met alle gevolgen voor de graan- en energieprijzen. We zijn in staat gebleken, door goed inzicht te krijgen in de winstgevendheid van klanten en contracten, om daar winstgevend uit te komen.

Wat vroeg dat van jouw leiderschap?
Rustig blijven en goed kijken naar de winstgevendheid. Dat kan ook betekenen dat als een klant geld blijkt te kosten, we het niet moeten doen. Dat inzicht kan ik geven. Ik speel ook graag een coachende en verbindende rol. Het lukt me om dingen uit mensen te halen. Ik ben een beetje een atypische financial. Bij mijn laatste karaktertest, kwam er uit dat ik een motivational inspirator was. Dat past niet direct bij een CFO. Ik denk dat dat mijn kracht is. Ik heb ooit bij Deloitte geleerd over de four faces of the CFO; de operator, de steward, de catalyst en de strategist; die vier gezichten moet je allemaal beheersen. Daar word je niet mee geboren, dat bouw je over de jaren op aan ervaring. En dat gekoppeld aan het leuk vinden om met mensen om te gaan, meer uit mensen te halen en ze te motiveren. Ik heb ooit een baas gehad, toen werkte ik nog bij Ahold, die zei: als je zorgt dat jouw mensen 10% harder werken, is dat veel effectiever dan dat je zelf alsmaar harder werkt. Zorgen dat mensen het leuk vinden om te doen wat we met zijn allen willen dat ze doen. Om dat voor elkaar te krijgen, moet je heel goed luisteren. Listen, learn, react, dat is belangrijk. Eerst kijken wat er aan de hand is en dan pas reageren.

‘Listen, learn, react, dat is belangrijk. Eerst kijken wat er aan de hand is en dan pas reageren.’

Waar zijn jullie nu zoal mee bezig?
We zijn met heel veel nieuwe dingen bezig. We hebben net een heel mooi nieuw merk in de markt gezet: Nedertarwe. Dat is een duurzaamheidsketenproject, waarbij boeren op een duurzame manier tarwe kweken dat bakwaardig is. Daarmee doorbreken we de mythe dat Nederlandse tarwe niet goed genoeg is voor brood en dat gaat heel goed. Bakkers verkopen het ook als duurzaam brood uit Nederland. Het is een duurzaamheidsproject dat winstgevend is voor alle partijen. We zijn hierdoor genomineerd voor de koning Willem I prijs. Dat is een prijs die eens in de twee jaar wordt uitgereikt aan bedrijven die laten zien dat ze duurzaam, innovatief en ondernemend zijn en lef vertonen. We zijn al heel lang bezig met duurzaamheid, maar opeens gaat het heel hard doordat het nieuwe merk zo aanslaat. Dat is mooi en daar zijn we heel trots op.

Wat zou je andere CFO’s die de overstap vanuit corporate willen maken, adviseren?
Wees niet bang om je handen vies te maken. Je moet het echt leuk vinden om midden in de business te staan. Dat wil niet zeggen dat je zelf de boekhouding moet doen, je moet wel grenzen stellen, maar neem je ervaring mee en laat zien wat je kan. Je moet continu een stap verder denken en dat wordt ook van je verwacht. Wij zijn hier volop aan het kijken hoe we verder kunnen groeien. Door overnames of investeringen bijvoorbeeld. Waar ik me voorheen voornamelijk bezighield met finance, word ik nu geacht een brede visie te hebben op finance, operations en commercie. Dat was even wennen, maar vind ik juist erg leuk.

Wat motiveert jou het meest?
Het team. De mensen met wie ik werk, maar ook de uitdaging. Er moeten wel dingen opgelost moeten worden. Als het gaat kabbelen, verlies ik mijn aandacht. Ik ben totaal niet ‘blauw’, ik hou niet van routinematige dingen. Het moeten blijven bewegen, dan blijf ik scherp.

Fotografie: Pieter Bas Bouwman